حمل و جابجایی تجهیزات آسانسور از جمله مواردی است که استاندارد ملی ایران به شماره 1-6303 تجدیدنظر اول، به منظور تأمین ایمنی افراد به آن توجه داشته است. در این مطلب نگاهی به الزامات لازم جابجایی تجهیزات آسانسور خواهیم داشت.
الزامات لازم برای جابجایی تجهیزات آسانسور مطابق با استاندارد ملی ایران
یونس نجف نیا، کابین نیوز – حمل و جابجایی تجهیزات آسانسور در زمان نصب یا حین بهره برداری در زمان تعمیرات و نگهداری، از جمله مواردی است که استاندارد ملی ایران به شماره 1-6303 تجدیدنظر اول، به منظور تأمین ایمنی افراد به آن توجه داشته است. بر همین اساس در این مطلب نگاهی کلی به الزامات لازم جابجایی تجهیزات آسانسور طبق استاندارد ملی ایران شماره 1-6303 خواهیم داشت. مطابق بند 0-2-3 در صورتی که وزن، اندازه و یا شکل قطعات به گونهای باشد که جابجایی آنها با دست مشکل باشد، باید:
الف- مجهز به اتصالاتی برای وسایل بالا برنده باشند، یا
ب- طوری طراحی شوند که قابلیت وصل به این اتصالات را داشته باشند، (مثلا توسط سوراخهای رزوه شده)، یا
پ- به گونهای شکل داده شده باشند که یک وسیلهی بالابر استاندارد را بتوان به سادگی به آن متصل نمود. علاوه بر پیش بینی تمهیدات جابجایی بر روی قطعاتی که امکان جابجایی با دست را ندارند، در ساختمان نیز باید پیش بینی لازم جهت اتصال تجهیزات بالا برنده انجام شود. لازم است تا مذاکراتی بین فروشنده و خریدار در این خصوص صورت گیرد و بار وارده ناشی از جابجایی تجهیزات بر سازه ساختمان از سوی فروشنده اعلام شود تا در محاسبات سازه ساختمان مدنظر قرار گیرد و همچنین محل نصب این تمهیدات پیش بینی شود.
مطابق بند 0-3-14 تمهیداتی برای بالا کشیدن تجهیزات سنگین پیش بینی شده است.
در صورت وجود موتورخانه آسانسور، میبایست این تمهدیدات در موتورخانه پیش بینی شود.
مطابق بند 6-3-8 یک یا چند تکیه گاه یا قالب فلزی که بارگذاری مطابق بند 15-4-5 بر روی آنها مشخص شده باشد، باید در سقف موتورخانه یا بر روی تیرها نصب شود تا امکان آویزان کردن تجهیزات سنگین مقدور باشد.
در آسانسورهای بدون موتورخانه(MRL) نیز میبایست این تمهیدات در فضای ماشین آلات پیش بینی شود.
مطابق بند 6-4-10 یک یا چند تکیه گاه یا قالب فلزی که بارگذاری مطابق بند 15-4-5 بر روی آنها مشخص شده باشد، باید طوری در فضای استقرار ماشین آلات نصب شوند که جابجا کردن تجهیزات سنگین به آسانی مقدور باشد.
نکته: در آسانسورهای بدون موتورخانه(MRL) که فضای کاری بر روی سقف کابین است، اگر این قلاب(ها) یا تمهیدات جابجایی، در راستای کابین و در فضاهای کاری و در مسیر تردد از یک نقطه کاری به نقطه کاری دیگر باشد و نیز این قلاب(ها) پایینترین تجهیزات نصب شده در زیر سقف چاه باشد، لازم است تا اندازه گیری ارتفاع مفید از زیر این قلاب(ها) انجام شود.
مطابق بند 15-4-5 بر روی قلابها و تیرهای مخصوص بلند کردن تجهیزات آسانسور، باید حداکثر بار مجاز نشان داده شود.