۱۳ اکتبر ۱۹۷۴ برای همیشه به نقطه سیاه فوتبال شوروی تبدیل شد.
در 13 اکتبر 1974 مهاجم 21 ساله دینامو مسکو درگذشت. آناتولی کوژمیاکین اگر زنده بود امروز 70 ساله می‌شد. داستان یکی از با استعدادترین مهاجمان تاریخ فوتبال شوروی سابق که در چاهک آسانسور یک ساختمان مسکو درگذشت، در نوع خود غم‌انگیز است.
ستاره جهانی شکست خورده
کوژمیاکین نخستین بازی خود را در دینامو مسکو و دو سال بعد در تیم ملی اتحاد جماهیر شوروی انجام داد. او در این دوره موفق شد برای تیم ملی در مسابقات قهرمانی جوانان اروپا در چکسلواکی سابق به میدان برود. در پنج بازی، آناتولی هفت گل به ثمر رساند و نه تنها بهترین گلزن، بلکه بهترین بازیکن مسابقات شد.
لو یاشین، برترین دروازه‌بان تاریخ فوتبال جهان پس از دومین بازی کوژیمیاکین برای دینامو، مهاجم جوان را به شدت تحسین کرد؛ “پسر با استعدادی است. اگر کارش را متوقف کند، هیچ حسی نسبت به او وجود نخواهد داشت. ”
همه منتظر بودند تا آناتولی به یک ستاره در کلاس جهانی تبدیل شود. هم‌پستی کوژمیاکین درباره او گفت: در واقع او از نظر بدنی بسیار آماده بود و در زمین فوتبال چیزهای زیادی می‌دانست اما نگرش به زندگی به دلیل جوانی، اجازه نمی‌دهد استعداد تا انتها آشکار شود.
فصل 1973 یکی از بهترین فصل‌ها در دوران کوتاه زندگی این بازیکن بود. آناتولی 16 گل به ثمر رساند و تنها دو گل از بلوخین به عنوان بهترین گلزن مسابقات قهرمانی شوروی عقب ماند. با این حال، اتفاق وحشتناکی در ماه اکتبر رخ داد. در بازی خارج از خانه با دنیپرو، دروازه بان حریف روی پای کوژمیاکین افتاد. پارگی رباط صلیبی زانو. او تقریباٌ یک سال را از دست داد. بازگشت پس از این وقفه طولانی چگونه بود؟ در سپتامبر 1974 اتفاق افتاد. هیچ‌کس نمی‌توانست فکر کند که او فقط یک ماه دیگر زنده است.
روایت‌های مختلفی از شرایط مرگ کوژمیاکین وجود دارد. به گفته یکی از آنها، او یک روز از سرمربی دینامو مرخصی گرفت. به نظر می‌رسید کار فوری دارد. در آن زمان رسانه‌ها اعلام کردند که آناتولی آخرین روز زندگی خود را در کنسرت یک گروه موسیقیایی گذراند. پس از آن با یکی از دوستانش در آپارتمان استراحت کرد. صبح دوستانش تصمیم گرفتند از خانه خارج شوند. یکی از آنها تعریف می‌کند که از آپارتمان خارج شدیم و کلید آسانسور را زدیم. اتفاقی رخ داد و آسانسور مشکل فنی پیدا کرد. بچه‌ها بین طبقات گیر کرده بودند. امکان تماس با تعمیرکار هم برای حل مشکل وجود نداشت. بنابراین بچه ها تصمیم گرفتند خودشان بیرون بیایند. همه موفق شدند از آسانسور خارج شوند اما آناتولی نتوانست. لحظه‌ای که او پرید آسانسور شروع به حرکت کرد و رفت. تصور چنین مرگ وحشتناکی هم دردناک است. کوژمیاکین سرانجام در یک تابوت بسته به خاک سپرده شد.
آنزور کاوازاشویلی، دروازه‌بان پیشین اسپارتاک و قهرمان دو دوره اتحاد جماهیر شوروی درباره آناتولی فقید گفت: ما بازی او را در دینامو مسکو تماشا کردیم، البته این بچه بسیار با استعداد بود. سرنوشتی در انسان‌ها تعیین‌کننده است و هیچ‌کس نمی‌توانست شرایط مرگش را درک کند. این یک ضایعه بزرگ برای تمام فوتبال شوروی بود.
