بررسی تاریخچه آسانسور در ایران و جهان

با بررسی تاریخچه آسانسور در ایران و جهان به روند رشد و پیشرفت صنعت آسانسور در ایران و جهان پی می‌برید.

۳۱ خرداد ۱۴۰۱

با پیشرفت تکنولوژی و صنعت در سراسر دنیا، نیاز به حضور آسانسور بسیار احساس شد. به همین علت افراد از سال‌های بسیار دور همیشه به دنبال راهی برای انتقال افراد و یا کالاها در سطح عمودی نیز بودند. زیرا انتقال در سطح افقی به راحتی انجام می‌شد؛ اما جابجایی عمودی به علت عدم آشنایی افراد با آسانسور کمی سخت بود. اهرم‌ها و حیوانات اولین وسایلی بودند که بشر برای انتقال در جهت عمودی از آن استفاده می‌کرد. البته موارد مذکور کاملا ابتدایی بودند و نمی‌توانستند به خوبی پاسخگوی نیاز بشر باشند. یکی از بهترین تاثیرات پیشرفت تکنولوژی اختراع آسانسور بود که باعث جابجایی راحت‌تر افراد و صرفه جویی زمان آن‌ها شد. در این مقاله به صورت کامل به بررسی تاریخچه آسانسور در ایران و جهان می‌پردازیم.

ساختار اولیه آسانسور چگونه بود؟

یکی از مواردی که هنگام بررسی تاریخچه آسانسور در ایران و جهان باید بدانید درباره ساختار اولیه آسانسور است. با توجه به اینکه در گذشته برای جابجایی عمودی از چرخ و قرقره استفاده می‌کردند، این دو ابزار زمینه اختراع آسانسور را فراهم نمودند. طراحی و ساخت اولین وسیله برای جابجایی عمودی توسط ارشمیدس انجام شد که ساخت آن ۲۰۰ سال طول کشید. بر اساس تاریخچه آسانسور در ایران و جهان ایده اولیه این وسیله مربوط یک معمار رومی به نام ویتروس می‌باشد. وسیله مذکور فقط از یک اتاق ساده شبیه کابین ساخته شده است و توسط نیروی حیوانات جابجا می‌شود.

بر اساس تاریخچه آسانسور در ایران و جهان اولین آسانسور در سال ۱۷۴۵ و توسط لویی شانزدهم اختراع شد. این آسانسور با نام «صندلی پرواز» نامگذاری شد، ایده اولیه آن نیز بر اساس ماشین اتوود بود. در گذشته فعالیت درصد زیادی از افراد به صورت جابجایی مواد خام در کوهستان بود. برای جابجایی راحت این لوازم اولین آسانسور کابلی و به شیوه امروزی ساخته شد.

نقش انقلاب صنعتی اروپا در پیدایش آسانسور

در تاریخچه آسانسور در ایران و جهان، انقلاب صنعتی اروپا نیز نقش مهمی در پیدایش آسانسور داشته است. به صورتی که از واسط قرن ۱۹ برای حمل بار از کارخانه‌ها و معادن از آسانسور با نیروی بخار استفاده می‌شده است. البته این آسانسورها به علت وجود دیگ بخار امنیت زیادی نداشتند. در سال ۱۸۴۶ اولین آسانسور هیدرولیک توسط «سر ویلیام آرمسترانگ» اختراع شد که بیشترین کاربرد آن در اسکله و برای جابجایی محموله‌ها بود. مهم‌ترین عیب این آسانسور ناتوانی آن‌ها در انتقال در ارتفاعات زیاد بود.

اولین استفاده عمومی از آسانسور مربوط به چه زمانی است؟

در گذشته مردم ترس زیادی از سقوط آسانسور داشتند و به همین علت هیچکس سوار آسانسور نمی‌شد. اولین آسانسور ایمن در سال ۱۸۵۲ توسط «الیشا اوتیس» ساخته شد. این آسانسور مجهز به طنابی بود که در هنگام قطع شدن کابل آسانسور از سقوط آن جلوگیری می‌کرد. پس از اینکه ایمنی این آسانسور در ملا عام مورد بررسی توسط اوتیس قرار گرفت، مردم به این آسانسور اعتماد کردند و از آن استفاده نمودند. پس از آن نیز آسانسورهای الکتریکی اختراع شدند، این آسانسورها در مقایسه با آسانسور هیدرولیکی و دیگ بخار دارای مزایای زیر بودند.

سرعت بالاتر
امکان جابجایی بار بیشتر

ورود آسانسور به ایران مربوط به چه زمانی بود؟

در تاریخچه آسانسور در ایران و جهان نام ناصرالدین شاه به عنوان بنیانگذار ورود آسانسور به ایران ذکر شده است. ناصرالدین شاه طی سفرهای متعدد خود به کشورهای خارجی با آسانسور آشنا شد. وی پس از بازگشت از خارج دستور ساخت اولین آسانسور را در کاخ گلستان صادر نمود. دومین آسانسور نیز در زمان احمدشاه در پالایشگاه آبادان نصب گردید. البته امروزه این دو آسانسور کاربردی ندارند.

تاریخچه صنعتی شدن آسانسور در ایران

آسانسورهای موجود در ایران فقط محدود به زمان ناصرالدین شاه نیستند. همزمان با اختراع آسانسور توسط اوتیس و الکتریکی شدن موتورهای آسانسور، تولید انبوه آسانسور و صنعتی شدن آن آغاز شد. اولین آسانسور صنعتی توسط شرکت‌های اوتیس شیندلر تولید گردید.

البته طبق تاریخچه آسانسور در ایران و جهان، تاریخ صنعتی شدن آسانسور در ایران مربوط به ۸۰ سال پیش و دوره پهلوی اول است. نصب اولین آسانسور صنعتی در ایران در ساختمان‌های اطراف میدان سپه صورت گرفت. آسانسور مذکور در باشگاه افسران نیز نصب شد. طراحی و نصب این آسانسورها با همکاری متخصصین ایرانی و کارشناسان خارجی انجام شد.

با توجه به اینکه پس از سال ۱۳۳۵ صنعت آپارتمان سازی در ایران رشد و گسترش بسیار زیادی داشت، این دوران به عنوان دوران رشد آسانسور سازی در ایران نیز شناخته شد. در بدو ورود آسانسور به ایران این وسیله به صورت بسته بندی شده و کامل وارد ایران می‌شد. به مرور زمان برخی از شرکت‌ها به منظور نصب و راه اندازی آسانسور در ایران افتتاح شده و فعالیت خود را آغاز نمودند. سپس در سال ۱۳۴۵ شخصی به نام “اوکسن الکسانی” به تولید درب و کابین آسانسور پرداخت. البته این قطعات آسانسور کاملا مشابه قطعات خارجی و با الهام گرفتن از آن‌ها ساخته شد.

تاریخچه ساخت اولین کارخانه آسانسورسازی در ایران

در سال ۱۳۴۵ در ایران طرحی مبنی بر آپارتمان سازی و ساخت شهرک‌های مسکونی در اطراف شهرهای مسکونی بزرگ تصویب شد. همین موضوع آغاز تحولی بزرگ در صنعت آسانسور سازی و ساخت اولین کارخانه‌های آسانسور سازی در ایران بود.

اولین کارخانه آسانسور سازی ایران با نام ایران شیندلر در سال ۱۳۵۳ در شهر قزوین افتتاح گردید. این کارخانه دارای ظرفیت ۴۰۰ دستگاه آسانسور و تحت لیسانس شیندلر سوئیس بود. البته در کارخانه آسانسور سازی ایران شیندلر به آموزش تئوری و عملی افرادی جهت نصب و راه اندازی آسانسور می‌پرداختند. در همین حین نیز کارخانه تولید قطعات آسانسور در ایران با نام تسلا-ایران راه اندازی گردید.

کارخانه آسانسور و پله برقی ایران در سال ۱۳۵۴ در ابهر آغاز به فعالیت نمود، فعالیت این کارخانه تحت لیسانس هاوس هان آلمان بود. پس از آن نیز شرکت اوتیس آمریکا در شهر صنعتی ساوه زمینی را خریداری کرد و همزمان برای ساخت یک کارخانه در آن نیز برنامه ریزی کرد. پس از آن نیز شرکت‌ها و کارخانه‌های آسانسوری زیادی در ایران ساخته شد. در دوران پس از انقلاب نیز با وجود جنگ و تحریم‌ها کشور ایران پیشرفت فوق العاده‌ای در زمینه آسانسور داشت.

سخن پایانی

با مطالعه تاریخچه آسانسور در ایران و جهان متوجه می‌شویم که کشور ایران علیرغم وجود برخی مشکلات اما در زمینه آسانسور بسیار پیشرفت داشته است. شرکت آسانسور کابین یکی از فعالان برتر حوزه آسانسور و پله برقی است که حدر زمینه تولید و واردات قطعات آسانسور حضور پر رنگی دارد. در این شرکت کلیه کارهای مربوط به آسانسور زیر نظر نیروهای فنی و متخصص انجام می‌شود. این افراد در کلاس‌های کاملا تخصصی آموزش دیده‌اند و کیفیت و ایمنی آسانسورها را به خوبی تضمین می‌کنند. شما نیز می‌توانید برای اطلاع از هر سوالی در زمینه آسانسور و پله برقی با کارشناسان شرکت کابین تماس بگیرید.

سوالات متداول