در گذشته شخصی به نام “آسانسورچی”، مسئولیت هدایت آسانسور را به عهده داشت. با گذشت زمان و با توسعه آسانسورهای خودکار که با دکمهها و سنسورها کار میکردند، نیاز به آسانسورچی کمتر شد و این شغل به تدریج از بین رفت.
آسانسورچی کیست؟ وظایف شغلی، میزان درآمد و سیر تحولی
بهار آزادی، کابین نیوز – آسانسورچی یکی از مشاغلی است که در گذشته کاربرد زیادی داشت. این شغل با نام “راننده آسانسور” نیز شناخته میشود. وظیفه راننده آسانسور، کنترل آسانسورهای دستی بود. البته همانطور که پیشتر گفتیم، این شغل در گذشته بیشتر رواج داشت و امروزه تقریباً منسوخ شده است. البته هنوز هم در برخی از ساختمانها، راننده آسانسور برای هدایت آسانسورها حضور دارد. برای آشنایی بیشتر با این شغل جالب و وظایف و سیر تحولی آن در طول تاریخ، ما را تا پایان مقاله همراهی کنید.
شغل آسانسورچی
در گذشته ساختمان سازی به اندازه حالا رواج نداشت و تکنولوژی نیز پیشرفت چندانی نکرده بود. بر خلاف حالا که آسانسورها با فشردن یک دکمه در زمانی بسیار کوتاه به طبقه مورد نظر میروند، در گذشته شخصی به نام “آسانسورچی”، مسئولیت هدایت آسانسور را به عهده داشت. به همین علت وقتی درب آسانسور به روی مسافران باز میشد، اول از همه آسانسورچی و صندلی مخصوص وی توجه افراد را به خود جلب میکرد.
طبیعی بود که مشاهده آسانسورچی با صندلی مخصوصش در فضای کوچک و تنگ آسانسورهای گذشته، باعث ایجاد حس ناخوشایندی در مسافران میشد. زیرا خیلی از افراد نمیدانستند که همین شخص در برخی از شرایط خطرناک، مثل یک فرشته نجاتدهنده، جان مسافران زیادی را از مرگ نجات داده است.
البته همه هم از دیدن راننده آسانسور ناراحت نمیشدند. برعکس کودکان، سالمندان و افراد ناتوان با دیدن آسانسورچی احساس امنیت میکردند. به همین علت حضور این فرد در آسانسور بسیاری از دفاتر و وزارتخانهها الزامی بود.
“آسانسورچی” یا “راننده آسانسور” که از آن به عنوان فرشته نجات یاد میشد، از جمله مشاغل دارای اعتبار و منزلت اجتماعی بالا بود که گاها نسبت به برخی از مشاغل مانند مدیریت ادرات نیز برتری داشت.
با توجه به اینکه نصب آسانسور به عنوان یک وسایل حمل و نقل لاکچری در ساختمانهای زیربنای لوکس ادارات و وزارتخانهها شناخته میشد، حضور همیشگی آسانسورچی برای خوشآمدگویی به مسافران الزامی بود.
تاریخچه حضور آسانسورچی در برخی کشورها
آسانسوچیها در گذشته در ساختمانهای مختلف سراسر جهان فعالیت داشتند. امروزه نیز در برخی از ساختمانهای بسیار مهم، آسانسورچیها فعالیت میکنند. در ادامه تعدادی از ساختمانهایی که در آنها راننده آسانسور نقش هدایت و کنترل آسانسور را به عهده دارند معرفی میکنیم.
- برخی فروشگاههای بزرگ در ژاپن و تایوان: آسانسورچیها نقش خوشآمدگو و راهنمای خرید را در این آسانسورها به عهده دارند
- آسمان خراشهای پر سرعت: آسانسورچیها در این ساختمانها، باعث به جابجایی سریع و راحت مسافران میشوند
- بناهای تاریخی: مانند برج ایفل در پاریس و برج CN در تورنتو
البته رانندههای آسانسور در برخی از سیستمهای حمل و نقل عمومی نیز مشغول به کار هستند. به عنوان مثال، در سیستم متروی شهر نیویورک، آسانسورچیها در 5 ایستگاه حضور دارند. نقش آنها جابجایی مسافران به سکوی انتظار برای مترو است.
بیشتر بخوانید:
مخترع آسانسور کیست؟ معرفی الیشا اوتیس،اختراع او و مزایای آن
درآمد شغل آسانسورچی چقدر است؟
گفتیم که در گذشته این شغل از جمله مشاغلی با اعتبار و منزلت اجتماعی بالا بود. با وجود وظایف مهم و زیاد شغل آسانسورچی، این شغل به تحصیلات خاصی نیاز نداشت. البته یکی از الزامات مهم برای ورود به این شغل، آشنایی با سیستمهای مختلف آسانسور بود.
امروزه با پیشرفت تکنولوژی و تغییر سبک زندگی، شغل آسانسورچی منسوخ شده است. اکثر آسانسورهای جدید دارای سیستمی اتوماتیک هستند و افراد فقط با فشردن یک دکمه به طبقات مورد نظر خود میروند.
البته در گذشته، معمولاً آسانسورچیها در ساختمانهای لوکس و مهم حضور داشتند. از طرفی به علت جایگاه و تخصص ویژه شغل آسانسورچی، این شغل درآمد نسبتاً بالایی داشت.
میزان سلامتی لازم برای شغل آسانسورچی
از آنجایی که شغل آسانسورچی یک شغل فیزیکی بود، افرادی که قصد ورود به این شغل را داشتند باید از توانایی کامل جسمی و روحی برخوردار بودند. علاوه بر آن، این افراد باید دانش و تجربه کافی درباره تعمیر آسانسور در شرایط اضطراری را داشتند. به همین علت سلامتی کامل راننده آسانسور از نظر قلبی، عصبی، تنفسی و عضلانی یکی از شروط اصلی ورود به این شغل بود. در همین راستا، آسانسورچیها باید برای حفظ سلامتی خود دارای تغذیه مناسب و استراحت کافی بودند. همچنین باید از مصرف مواد مخدر، الکل و سیگار خودداری میکردند.
چرا شغل آسانسورچی منسوخ شد؟
یکی از حرفههایی که با پیشرفت تکنولوژی و اختراع آسانسورها منسوخ شد، شغل آسانسورچی بود. این شغل در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم در ساختمانهای بلند و هتلهای لوکس رایج بود و به عنوان یک نشانه از تمدن و رفاه شناخته میشد.
با گذشت زمان و با توسعه آسانسورهای خودکار که با دکمهها و سنسورها کار میکردند، نیاز به آسانسورچی کمتر شد و این شغل به تدریج از بین رفت. علاوه بر این، بحران اقتصادی سال ۱۹۲۹، جنگ جهانی دوم و رشد جمعیت شهری نیز باعث شد که صاحبان ساختمانها هزینههای خود را کاهش دهند و به جای استخدام آسانسورچی، از آسانسورهای خودکار استفاده کنند. در نتیجه، شغل آسانسورچی به یک حرفه منقرض شده تبدیل شد و فقط در برخی مکانهای تاریخی یا گردشگری هنوز پابرجاست.